"
Ja als je een pup op de rug dwingt terwijl je dat doet voor iets wat de hond niet ziet als iets wat niet mag, of je doet het te laat of te vroeg en daarnaast stop je ook nog eens niet op tijd, dan leer je een hond dat overgave geen nut heeft. Maar hij leert (in mijn ogen) dat overgave bij jou geen zin heeft. In de ogen van de hond ben jij een 'gestoorde hond', want alleen honden waarbij iets niet goed is in het kopje gaan door met de correctie terwijl de andere hond allang excuus heeft aangeboden.
Dit geldt dus bij een correctie in een roedel, bij overgave stopt de andere hond onmiddellijk zijn aanval/correctie. "
In principe zeg je dit goed, alleen wat wij mensen zien als overgave, de pup/hond gaat dus op de rug liggen, waarbij het mij niet uitmaakt waar de staart is(over de buik of niet), hoeft de hond dit helemaal niet te zien als overgave, en kan dus gewoon door gaan met corrigeren tot de pup/hond zich innerlijk heeft overgegeven, dus op de rug gaan liggen zegt helemaal niets, de moederhond gaat net zolang door tot de geurinformatie klopt met de lichaamstaal. Ik praat nu over moeder en kind, de moeder kent dus de geur van haar kind, dus moet je je af vragen in hoeverre honden de geur van overgave herkennen bij vreemde honden.
" Buiten een roedel geldt dit niet. Het is tenslotte de concurrent waar je mee aan de stok hebt, het is geen roedelgenoot die je iets wil leren..
Gelukkig zien de meeste huishonden de honden die ze buiten tegen komen niet als vreemden in hun territorium. Zou dat wel zo zijn dan liepen we niet zo lekker in het bos of in het park. Honden passen zich dus al enorm aan. "
Huishonden zijn, ten eerste gedomesticeerde sociale wezens, daarbij zijn ze ook conflict vermijdende wezens, de andere partij zou dus inderdaad een concurrent kunnen zijn maar dat wil niet zeggen dat ze ruzie krijgen, of dat ze geen contact willen. Het contact brengt overigens wel spanning met zich mee en dat kun je bij elke interactie heel duidelijk door lichaamstaal zien. Wanneer deze honden in contact komen moeten ze elkaar eerst leren kennen, elke hond maakt duidelijk wat zijn sociale status is binnen zijn eigen roedel(wij noemen dit een gezin)met de status die elke hond dus heeft gekregen binnen zijn roedel benadert hij de andere hond, en deze status zal hij ook duidelijk maken aan de andere hond ondanks dat ze niet behoren tot dezelfde roedel, misschien de reden waarom er zoveel gevechten zijn tussen vreemde honden.
" Als een pup of volwassen hond meemaakt dat een andere hond doorgaat met de correctie terwijl ze zich al overgeven dan raken ze in paniek. Hun communicatie werkt niet meer, deze hond ziet hen blijkbaar als rivalen en rivalen gaan door tot de dood. Dan krijg je een hond die uit pure angst (en omdat hij niet anders kan) bijt terwijl hij op zijn rug ligt of in een hoek zit. Al zijn vormen van communiceren zijn mislukt, dus is het redden wat er te redden valt, bijten waar er te bijten valt.
Het is dus ook een reden waarom je niet 'honds' moet straffen als je geen flauw benul hebt van wat je aan het doen bent. Want als je op het verkeerde moment straft, of als je doorgaat als de hond al tekenen van excuus heeft laten zien, dan ben jij een abnormale hond. Niet te vertrouwen. Dat je gebeten wordt is dan een kwestie van tijd en de problemen die je had worden alleen maar groter. "
Inderdaad wanneer de geur van overgave niet klopt met de getoonde lichaamstaal kan een andere hond dus gewoon doorgaan. Aan de andere kant moet je je afvragen of de hond die zich schijnbaar over geeft zich ook daadwerkelijk over geeft, en dat de paniek die er daarna ontstaat ook daadwerkelijk paniek is of gewoon een kwestie van niet willen over geven, dat kan namelijk ook nog.
Wij hebben hier een zeer dominant teefje, als je haar lichaamstaal zal zien wanneer ze in contact komt met vreemde honden zullen de meeste GT’s of GD’s, trainers of wie dan ook, zeggen/concluderen dat dit een zeer onderdanig teefje is, want zij (mis/ge)bruikt lichaamstaal in haar eigen voordeel, ook zij kan op haar rug gaan liggen en blijft net zolang doodstil liggen totdat de andere hond op houd. Of zij maakt zich erg klein zodat de andere hond meent dat hij de hoogste in rang is of zoiets. Dit teefje heeft binnen 10 min. Totale controle over de meeste honden, ze stuurt deze honden binnen no-time, of het kan zijn dat ze gewoon kan doen en laten wat zij wil, alleen de lage houdingen en de schijnbare overgave is bij haar alleen maar schijn. De meeste GT’s of GD’s zullen versteld staan wat dit teefje na die tijd voor elkaar heeft gekregen enkel door lichaamstaal.
" Hoe vaak ik het niet zie dat een hond tegen de grond gedrukt wordt, waarbij de hond met zijn taal allang gezegd heeft: 'woeps, sorry!' De staart is tussen de poten, de oren zijn laag, de hond gaat liggen. Maar toch moet die hond nog even 'voelen' dat hij het fout gedaan heeft. En het enige wat je leert is dat jij als baas niet normaal bent. Dat jij zomaar straft, zonder dat dit nodig is.
En andersom zie ik het ook, honden die straf krijgen en dit totaal niet als straf ervaren of het al zovaak hebben meegemaakt dat het ze werkelijk niets meer doet. Honden die in hun nekvel gepakt worden, gepord worden, aan riemen wordt getrokken en de honden vertrekken nog geen spier. De hond lijkt het niet eens te merken. Het baasje loopt foeterend verder.
Het is dus echt niet zo eenvoudig als dat het er op tv uitziet... even een por hier, een kssstttt daar en een rukje en hup, de hond doet het weer. Timing is essentieel en laat dat nou net het meest moeilijke zijn wat je kan leren.. "
Inderdaad wij mensen straffen vaak vanuit frustratie of irritatie, terwijl de hond de baas nog helemaal niet ziet als baas, we mogen hier maar blij zijn dat de hond conflict vermijdend is en niet zomaar gaat bijten anders waren we heel wat voorzichtiger te werk gegaan(soms is het gewoon jammer zelfs). Een moederhond die haar pups leert zorgt er eerst voor dat de pups genoeg respect hebben voor haar, zonder fysieke straffen hé, door de pups te verzorgen, warmte te geven en eten te geven enz. en wanneer de pups klaar zijn voor de volgende stap wordt ze fysiek en leert ze dus pups onderdanigheid, en nog steeds zonder enige frustratie of irritatie. Het gevolg hiervan is dat de pups weten waar ze aan toe zijn, endat ze op moeder kunnen vertrouwen.